انتخابات...بسیار پسندیده...دخالت مردم در سرنوشتشون...

فاز الان من و خیلی های دیگه بیشتر به سمت درس کشیده شده...ولی این دلیل نمیشه که نسبت به اتفاقاتی که دور و برمون می افته بی تفاوت باشیم...نیازی به گفتن نیست که این روزا حال و هوای کشور رو به انتخاباتی شدن میره و همین حالا هم بحث های داغی در این مورد شده...

جدا از این که رای گیری به طور کامل در صحت و سلامت برگزار میشه یا نه، این وعده های پوچ و تو خالی و تبلیغات دروغین هستش که منو داره آزار میده...آخه چرا؟؟؟انسانیت کجا رفته؟؟؟وجدان کجا رفته؟؟؟وفای به عهد کجا رفته؟؟؟چرا بیشتر انتخاب شده ها بعد از رای گیری کلا دچار فراموشی میشود و کلا یه قسمت خاصی از دوره زندگیشون رو به صورت 100 درصد و به صورت کاملا اتفاقی!فراموش میکنند؟؟؟خداوکیلی تا حالا چند تا نماینده دیدیم که کارش رو خوب انجام داده؟؟؟چنتا دیدیم که به قولشون رو فراموش نکردند؟؟؟چنتاشون خارج از جهت گیری های سیاسی به مردم خدمت کردند؟؟؟

البته این در کل دنیا تقریبا رواج داره...فقط مخصوص ایران نیست...ولی ما که ادعامون میشه چرا؟؟؟

یه چیز دیگه که خیلی باعث آزار میشه درگیر کردن معلم ها و کلا آموزش و پرورش با انتخابات و سیاست کثیفی که خیلی ها دنبال میکنن...

در ادامه داستان خیالی و نمادینی رو مطاعه بفرمایید که به خوبی گویای وضع جامعه ماست...