هیچ چیزی مثل یک مسافرت درست و حسابی باتری‌های آدم را شارژ نمی‌کند اما امان از وقتی که همسفرت روی اعصابت پیاده روی کند. بعضی‌ها در طی سفر چنان پدری از آدم در می‌آورند که پیش خودت می‌گویی نکند دوربین مخفی است! مثلاً طرف دست پا چلفتی است و موقعی که در اتوبوس خوابیدی، دستش به لیوان چایی‌اش می‌خورد و آن‌را خالی می‌کند روی پایت. یا با ماشین در حال مسافرت هستید و باید یک تماس تلفنی فوری بگیرید اما ناگهان همسفرتان دلش می‌خواهد وسط تماس شما متالیکا را با وُلوم ۵۰ گوش کند. این جور مسائل باعث شده تا از ترس همسفر شدن با بعضی‌ها، آدم بدون این‌که صدایش را در بیاورد دفعه بعد تنهایی عازم سفر شود. بیایید ببینیم چه آدم‌هایی را برای سفر بعدی باید بپیچانیم:
